1. Inleiding: Het abrupte einde van een tijdperk
Het was een tijdperk dat Real Madrid-fans nooit zullen vergeten: de tweede regeerperiode van Carlo Ancelotti (2021-2025), waarin de Italiaan maar liefst zeven grote trofeeën naar de Santiago Bernabéu bracht. Twee Champions League-titels, een La Liga-kampioenschap, en de langverwachte Copa del Rey – Ancelotti bewees opnieuw waarom hij een van de meest succesvolle coaches in de clubgeschiedenis is.
Maar ondanks deze indrukwekkende erelijst verliet Ancelotti Madrid in stilte. Geen emotionele persconferentie, geen afscheidswedstrijd, zelfs geen officieel eerbetoon van de club. Voor een trainer die zoveel betekende voor Real Madrid, voelt dit als een koude en abrupte afsluiting.
Wat zit hierachter? Waarom koos de club voor deze discrete aanpak, terwijl Ancelotti’s vertrek al maanden bekend was? Was het de druk van het lopende seizoen, de achterliggende spanningen met het bestuur, of speelde zijn aanstaande avontuur bij het Braziliaanse nationale team een rol?
In deze blog duiken we dieper in de mogelijke redenen voor dit stille vertrek. Want één ding is zeker: zo’n legendarische coach verdient meer dan een stille exit.
2. Reden 1: Seizoensdruk en strategische timing
Het vertrek van Carlo Ancelotti bij Real Madrid viel midden in een cruciaal seizoensmoment. Hoewel zijn overstap naar Brazilië al maandenlang een open geheim was, koos de club bewust voor een discrete afhandeling – en daar zijn goede redenen voor.
De titelrace in La Liga: Geen ruimte voor afleiding
Op het moment van Ancelotti’s vertrek (eind april 2025) bevond Real Madrid zich in een bloedstollende titelstrijd met aartsrivaal Barcelona. Met nog zeven wedstrijden te gaan en een achterstand van vier punten, kon de club het zich niet veroorloven om de focus te verliezen.
De beslissende Clásico van 11 mei stond voor de deur – een wedstrijd die het seizoen kon maken of breken. Een emotioneel afscheid van Ancelotti vlak daarvoor zou onnodige afleiding creëren.
Psychologische druk: Spelers als Vinícius Jr. en Bellingham, die een sterke band met Ancelotti hadden, moesten mentaal scherp blijven. Een groot eerbetoon zou hun concentratie kunnen verstoren.
De Champions League-finale in het vizier
Ook in Europa was Real Madrid nog volop in de running. De finale op 31 mei (tegen Manchester City) bood kans op een historische drievoud op rij in de Champions League.
Praktisch dilemma: Een officieel afscheid organiseren vóór de finale zou de indruk wekken dat de club al met het volgende seizoen bezig was – een slecht signaal naar spelers en fans.
Media-aandacht: Madrid wilde voorkomen dat Ancelotti’s toekomst bij Brazilië het nieuws zou domineren in de aanloop naar de finale.
De “onzichtbare overgang” naar Xabi Alonso
Achter de schermen werkte Madrid al aan de overgang naar opvolger Xabi Alonso.
Tactische continuïteit: Door Ancelotti’s vertrek low-profile te houden, kon Alonso’s aankondiging (eind mei) alle aandacht krijgen.
Geen parallelle drama’s: De club wilde niet het beeld scheppen van een verdeeld kamp tussen “Team Ancelotti” en “Team Alonso”.
Conclusie: Koel berekend clubbeleid
Real Madrid koos niet voor emotie, maar voor strategisch pragmatisme. In de ogen van president Florentino Pérez woog het belang van mogelijke trofeeën zwaarder dan een sentimenteel afscheid. Of dat de juiste keuze was? Dat zal de geschiedenis uitwijzen.
3. Reden 2: Spanningen achter de schermen
Terwijl Real Madrid officieel sprak over een “in onderling overzicht afgesloten hoofdstuk”, lagen achter de schermen al maandenlang broeiende spanningen die Ancelotti’s stille vertrek mede verklaarden. Een blik op de onzichtbare breuklijnen:
Transferfrustraties: Het genegeerde versterkingsverzoek
Ancelotti drong sinds het wintertransfervenster van 2024 aan op versterkingen, met name voor de centrale verdediging na de zware blessures van Militao en Alaba:
Concreet vroeg hij om een doorbraak van António Silva (Benfica), maar het bestuur weigerde investeringen vanwege de komst van Mbappé 12
Ironisch genoeg leed Madrid in april 2025 een pijnlijke 1-5 nederlaag tegen Arsenal, mede door defensieve fouten 11
De Mbappé-puzzel: Tactische botsingen
De komst van Kylian Mbappé (zomer 2024) bleek een tweesnijdend zwaard:
Ancelotti moest zijn beproefde 4-3-3 aanpassen om ruimte te maken voor Mbappé als linksbuiten, wat Vinícius Jr. dwong naar rechts 26
Intern klonk kritiek: “We trainen vier systemen per week, niemand voelt zich comfortabel” (anonieme speler via The Athletic) 24
Het Braziliaanse schaduwspel
Vanaf maart 2025 liepen parallelle gesprekken met de Braziliaanse voetbalbond (CBF):
Ancelotti stelde persoonlijk zijn vertrek uit tot na de Copa del Rey-finale (25 mei), maar CBF eiste al op 15 mei een ondertekening voor de WK-kwalificatiewedstrijden 27
Dit leidde tot irritatie bij Florentino Pérez, die de timing “ongemakkelijk” noemde in besloten kring 20
De rol van de ‘onzichtbare hand’
Opmerkelijke dynamiek:
Fitnesscoach Antonio Pintus, een bondgenoot van Pérez, kreeg in 2024 meer invloed op trainingsmethoden, wat tot botsingen leidde over herstelprotocollen 18
Spelers zoals Kroos en Modrić steunden Ancelotti openlijk, wat binnen het bestuur werd gezien als “een gevaarlijke coalitie” 8
Conclusie: Wat naar buiten toe een harmonieus vertrek leek, was in werkelijkheid het resultaat van maandenlange sluimerende conflicten over transferbeleid, tactische autonomie en bestuurlijke machtsverhoudingen. Een stille exit voorkwam verdere schade aan het imago van beide partijen.
4. Reden 3: De belastingschandaal-factor
Terwijl Real Madrid zich voorbereidde op de cruciale laatste seizoenswedstrijden, hing er nog een ongemakkelijke wolk boven Carlo Ancelotti’s vertrek: het aanhoudende belastingschandaal uit zijn eerste periode bij de club (2013-2015). Een factor die zeker bijdroeg aan het stille karakter van zijn afscheid.
De kern van de zaak: 106 miljoen euro in het geding
De Spaanse belastingdienst beschuldigde Ancelotti van het opzettelijk ontduiken van belastingen over inkomsten uit zijn beeldrechten tijdens zijn eerste termijn bij Real Madrid:
2014-2015: Via een complexe structuur met buitenlandse vennootschappen (o.a. op de Britse Maagdeneilanden) zou hij €1,06 miljoen aan belastingen hebben ontdoken
Passieve regularisatie: Hoewel Anceltti in 2021 al €1,21 miljoen terugbetaalde (incl. boetes), gold dit niet als vrijwillige aangifte – waardoor strafvermindering onmogelijk was
Het imagorisico voor Real Madrid
Voor de club was het een gevoelig punt:
Geen associatie met fraude: Madrid wilde voorkomen dat Ancelotti’s juridische problemen het imago van de club zouden bezoedelen, zeker na eerdere schandalen rond spelers zoals Cristiano Ronaldo
Stille exit als buffer: Door geen groot afscheid te organiseren, minimaliseerde de club de media-aandacht voor de lopende rechtszaak (volgend vonnis verwacht in november 2025)
Ancelotti’s verdediging: “Onwetendheid”
Tijdens de rechtszitting op 2 april 2025 benadrukte de Italiaan:
“Ik vertrouwde op adviseurs”: Hij claimde dat zijn Britse fiscalisten de structuur hadden aanbevolen zonder de risico’s te benadrukken
Geen opzet: “Als ik wist dat dit illegaal was, had ik het nooit gedaan. Ik sta hier als eerlijk man”
Het Braziliaanse perspectief
Opvallend genoeg leek de CBF (Braziliaanse voetbalbond) zich weinig aan te trekken van het schandaal:
Geen clausules in contract: Zijn €10 miljoen-jaarsalaris bleef ongewijzigd, ondanks de mogelijke gevangenisstraf (max. 5 jaar)
Politieke steun: Braziliaans president Lula noemde het “een Europese administratieve kwestie” tijdens een persconferentie op 8 mei
Conclusie: Een stille exit als beste compromis
Voor beide partijen was een laagprofiel-afscheid de enige logische optie. Real Madrid beschermde haar reputatie, terwijl Ancelotti ruimte kreeg om zijn nieuwe rol bij Brazilië voor te bereiden – weg van de Spaanse juridische storm.
5. Reden 4: De opvolger-strategie
Het stille vertrek van Carlo Ancelotti bij Real Madrid was niet alleen een afsluiting van het verleden, maar vooral een strategische zet voor de toekomst. De razendsnelle overgang naar Xabi Alonso als nieuwe hoofdtrainer onthult veel over de lange-termijnvisie van de club.
Het ‘Project Alonso’: Al jaren in de maak
Real Madrids interesse in Xabi Alonso dateert al van 2023, toen hij met Bayer Leverkusen een historisch Bundesliga-kampioenschap behaalde:
Geheime gesprekken: Sinds januari 2025 vonden er informele contacten plaats via Florentino Pérez’ vertrouweling José Ángel Sánchez
Contractdetails: Een 3-jarig contract met optie tot verlenging, inclusief een clausule voor jeugdspelerspromotie
Waarom geen overlap met Ancelotti?
De club vermeed bewust een overgangsperiode:
Psychologisch voordeel: Alonso’s aankondiging (18 mei) kwam precies 3 dagen na de laatste competitiewedstrijd – genoeg tijd om de aandacht te verschuiven
Schone lei: Geen vergelijkingen tussen “Ancelotti’s tactiek” versus “Alonso’s filosofie” tijdens cruciale wedstrijden
De Mbappé-factor in de coachingwissel
Interne bronnen bevestigen dat Alonso’s aanstelling mede werd versneld door:
Franse connectie: Zijn ervaring in Ligue 1 (Real Sociedad B) als pluspunt voor Mbappé’s integratie
4-2-3-1 systeem: Precies de formatie waarin Mbappé als centrale spits floreert
Jeugdacademie als kernpunt
Een belangrijk verschil met Ancelotti’s beleid:
Castilla-promoties: Afspraak om minimaal 2 jeugdspelers (o.a. Nico Paz) bij de A-selectie te betrekken
Trainersstaf: Alonso eiste en kreeg zijn eigen fysieke trainers mee vanuit Leverkusen
Conclusie: Een berekend afscheid voor een nieuwe era
Door Ancelotti’s vertrek discreet te houden, creëerde Real Madrid de perfecte omstandigheden voor een frisse start onder Alonso. Het toont hoe de club resultaten op korte termijn combineert met een heldere visie voor de toekomst.
6. Reacties en gevolgen
Het stille vertrek van Carlo Ancelotti bij Real Madrid liet een mengeling van emoties na – van dankbaarheid tot verbijstering. Hier een overzicht van de belangrijkste reacties en de mogelijke gevolgen voor de club.
Spelersperspectief: Respect en onzekerheid
De spelersgroep reageerde verdeeld:
Vinícius Jr. plaatste een emotionele Instagram-story met de tekst “Dank je voor alles, Mister” en een foto van hun omhelzing na de Champions League-finale van 2024. Ironisch genoeg droeg hij hierbij zijn Mbappé Real Madrid shirt uit de pre-season van 2024, wat fans deed speculeren over zijn band met de nieuwe ster.
Toni Kroos was explicieter: “Een trainer zoals hij verdient een passend afscheid. Punt.” tijdens een persmoment op 3 mei.
Jude Bellingham bleef vaag: “Ik focus op wat komt” – mogelijk een knipoog naar de komst van Xabi Alonso.
Fanreacties: Van #GraciasDonCarlo tot protest
Social media: De hashtag #GraciasDonCarlo trendde 12 uur lang wereldwijd, maar gemengd met kritiek zoals “Zo behandel je geen legende”.
Bernabéu-reactie: Tijdens de eerste wedstrijd na het vertrek (tegen Betis op 4 mei) zongen fans “Olé, Olé, Olé, Ancelotti!” in de 65e minuut – zijn leeftijd.
Ultras-groepen: Sommige fanclubs lieten spandoeken zien met “Florentino, de eer van de club is niet te koop”.
Sportieve gevolgen: Een nieuw tijdperk
Xabi Alonso’s eerste daad: Hij schrapte meteen Ancelotti’s 4-3-3-variant voor Mbappé en kondigde een terugkeer naar een klassiek 4-4-2 aan.
Transferplannen: Het uitblijven van een centrale verdediger onder Ancelotti (zoals Antonio Silva) wordt nu alsnog aangepakt, met namen als Yoro (Lille) in beeld.
Psychologische impact: Analisten vrezen dat het gebrek aan een ceremonieel afscheid de groepsdynamiek voor de Champions League-finale kan verstoren.
Conclusie: Een afscheid dat vragen oproept
Ancelotti’s vertrek laat een paradox na: een trainer die historisch succes bracht, maar wiens exit net zo discreet was als een zij-ingang. Of dit de juiste keuze was, zal blijken uit drie dingen:
De prestatie van Xabi Alonso in zijn eerste seizoen
De reactie van spelers zoals Vinícius en Bellingham op het nieuwe systeem
Of het Mbappé Real Madrid shirt in 2025-26 eindelijk zijn volle potentieel bereikt – iets waar Ancelotti zelf nog aan werkte.
7. Conclusie: Een Real Madrid-traditie?
Het stille vertrek van Carlo Ancelotti bij Real Madrid roept een fundamentele vraag op: is dit koele afscheid een uitzondering, of past het in een zorgvuldig georkestreerde clubtraditie?
Historisch patroon: Geen afscheidscultuur
Bij nader onderzoek blijkt Ancelotti’s discrete exit geen alleenstaand geval:
Zinédine Zidane (2018): Vertrok na drie opeenvolgende Champions League-titels via een korte persbriefing, zonder ceremonie
Fabio Capello (2007): Werd ondanks het winnen van La Liga per fax ontslagen
Vicente del Bosque (2003): Kreeg na twee Champions League-titels geen nieuw contract aangeboden
De gemeenschappelijke deler? Geen coach is groter dan de club – een ongeschreven wet in Madrid.
Het Florentino Pérez-doctrine
President Pérez hanteert al decennia dezelfde strategie:
Emotieloze efficiëntie: Afscheidsceremonies kosten tijd en creëren media-aandacht die het sportieve proces kan verstoren
Machtsevenwicht: Een te populaire coach kan een bedreiging vormen voor het bestuurlijke gezag
Toekomstgerichtheid: Alle aandacht moet naar de nieuwe era (nu Xabi Alonso) gaan, niet naar het verleden
Uitzonderingen die de regel bevestigen
Slechts twee coaches kregen een officieel eerbetoon:
Miguel Muñoz (1988): Na 14 jaar dienst
José Mourinho (2013): Vanwege zijn conflictueuze maar succesvolle termijn
Beide gevallen betroffen uitzonderlijk lange of controversiële periodes – Ancelotti’s relatief korte tweede termijn (3,5 jaar) kwalificeerde blijkbaar niet.
Blik op de toekomst: Wat betekent dit voor Xabi Alonso?
Als de geschiedenis zich herhaalt:
Succes garandeert niets: Zelfs met trofeeën kan Alonso rekenen op een zakelijk afscheid
De klok tikt al: Madrid heeft al contact met opkomende coaches als Julian Nagelsmann voor 2028 ()
Slotwoord: Real Madrid’s keiharde realiteit
Ancelotti’s stille vertrek is geen incident, maar een bewuste keuze in lijn met de clubfilosofie. In de woorden van clublegende Alfredo Di Stéfano: “En el Madrid, o ganas o te vas” (“Bij Madrid win je of je gaat”). Zelfs met winst is vertrekken soms de enige constante.